الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

مدح امام زمان (ع)

من گریه می ریزم به پای جاده ات، تا 

آئینه کاری کرده باشم مقدمت را

اوّل ضمیر غائب مفرد کجائی؟

ای پاسخ آدینه های پر معمّا

بی تو سرودیم آنچه باید می سرودیم

یعنی در آوردیم بابای غزل را

حتمّی ِ بی چون و چرای سبز برگرد...

راحت شویم از دست اما و اگرها

آب و هوای خیمه ی سبزت چگونه است؟

اینجا گهی سرد است و گاهی نیست گرما

بهر ظهور امروز هم روز بدی نیست

ای تکسوار جاده های رو به فردا

آقا، صدای پای سبز مرکب توست 

تنها جواب اینهمه "می آید آیا؟"

یک جمعه می بینید نگاه شرقی ِ من 

خورشید پیدا می شود از غروب دنیا

آقا نماز جمعه ی این هفته با تو

پای برهنه آمدن تا کوفه با ما

                                                    علی اکبر لطیفیان

محبت امام حسین (ع)

محبت امام حسین (ع) باعث وسعت رزق می‌شود. مردم ایران نیز به واسطه محبتی که نسبت به سالار شهیدان دارند، در وسعت و نعمت به سر می‌برند. همچنین دست ولایت، به انسان نمک می‌دهد، لذا دوستان اهل بیت (ع) همه شیرین و دوست‌داشتنی هستند؛ و از طرفی کشور ایران نیز متعلق به امام حسین (ع) است. به خاطر همین موضوع، ایران نمک خاصی دارد، که در هیچ کجای عالم، این شیرینی و ملاحت به چشم نمی‌‌خورد.

حضرت سید‌الشهدا (ع) مظهر احسان خداوند است؛ و مردم توسط امام حسین (ع) و کشتی نجات او، به مقام قرب الهی خواهند رسید. اگر خلایق به خودشان واگذار شوند، هیچگاه دستشان به توحید نمی‌رسد. ولی محبت و خدمت به حضرت سیدالشهدا (ع) است که جبران کمبودهای ما را می‌کند.

گزیده ای از کتاب "رند عالم سوز" سرگذشت مرحوم کربلایی احمد میرزا حسینعلی تهرانی ملقب به «کل احمد آقا» از پیرغلامان حسینی و از سالکان طریق الهی

محبت امام حسین (ع)

کسی که می‌خواهد توحیدی باشد، ابتدا باید حسینی شود. چون اصل توحید، در باطن محبت امام حسین (ع) پیدا خواهد شد.

سعی کنید تا پایتان را از کشتی حضرت سیدالشهدا (ع) بیرون نگذارید؛ و دائماً به امری از امور دستگاه امام حسین (ع) مشغول باشید. آشپزی، چای دادن، سینه‌زدن، کفش جفت کردن و ... تا به واسطه‌ آن، از همه شیعیان دستگیری شود. والا حساب و کتاب آن طرف، دقیق‌تر از این حرفاست.

تمام این عزاداری‌ها، مجالس و روضه‌ها برای این است که فاسق و فاجر و مؤمن، همگی بر سر سفره‌ احسان سیدالشهدا (ع) نورانی شده و مورد مرحمت حضرت باری تعالی قرار گیرند.

احیای مجالس اهل بیت (ع) و یاد آنها، علاوه بر اینکه ذائقه‌ مؤمنین را شیرین می‌کند، عبادت نیز به شمار آمده و عاقبت به محفل انس و الفت بین مومنین نیز تبدیل می‌شود. خود من، هر چه را که در این عالم دیده‌ام، یک گره کوری دارد که بازشدنی نیست، غیر از روضه امام حسین (ع).

گزیده ای از کتاب "رند عالم سوز" سرگذشت مرحوم کربلایی احمد میرزا حسینعلی تهرانی ملقب به «کل احمد آقا» از پیرغلامان حسینی و از سالکان طریق الهی

سلام من به چهار امام بی حرم (غربت بقیع و مدینه)

شده دم به دم این نگرانی ام، که مدینه ندیده بمیرم

به هوای آن همه آرزو، نشود که بهانه نگیرم

مدینه! ای روضه ی ناتمام من

به شوکت و به غربتت سلام من

(ای مدینه ای، شهر روضه و گریه ی بی صدا

ای مدینه ای، سرزمین غریب رسول خدا )

به خدا که تحمل غربتت، برده طاقت عالم و آدم

ای حکایت غربت فاطمه، روضه خوان تو بوده محرم

کاش میشد و کبوتر بقیع بودم

تمام عمر نوحه گر بقیع بودم

(ای مدینه ای، شهر روضه و گریه ی بی صدا

ای مدینه ای، سرزمین غریب رسول خدا )

بنشیند اگر دل خون من، به مقابل گنبد خضرا

به تسلی داغ پیمبرم، جان فدا کنم از غم زهرا

سلام من به چار امام بی حرم

سلام من به مادر شهیده ام

(ای مدینه ای، شهر روضه و گریه ی بی صدا

ای مدینه ای، سرزمین غریب رسول خدا )

شاعر: میلاد عرفان پور

نماز اول وقت و رضا شاه

بر بالین دوست بیماری عیادت رفته بودیم

پیرمرد شیک و کراوات زده ای هم آنجا حضور داشت

چند دقیقه بعد از ورود ما اذان مغرب گفتند

آقای پیر کراواتی،با شنیدن اذان ،درب کیف چرم گرانقیمتش را باز کرد و سجاده اش را درآورد و زودتر از سایرین مشغول خواندن نمازشد.!!

برای من جالب بود که یک پیرمردشیک وصورت تراشیده کراواتی اینطورمقیدبه نماز اول وقت باشد

بعد از اینکه همه نمازشان را خواندند

من از او دلیل نمازخواندن اول وقتش را پرسیدم

و اوهم قضیه نماز ومرحوم شیخ و رضاشاه را برایم تعریف کرد...

درجوانی مدتی ازطرف سردار سپه (رضاشاه) مسئول اجرای طرح تونل کندوان درجاده چالوس بودم

از طرفی پسرم مبتلا به سرطان خون شده بود و دکترهای فرنگ هم جوابش کرده بودند و خلاصه هرلحظه منتظر مرگ بچه ام بودم.!!

روزی خانمم گفت که برای شفای بچه، مشهد برویم و دست به دامن امام رضا(ع) بشویم...

آنموقع من این حرفها را قبول نداشتم اما چون مادربچه خیلی مضطرب و دل شکسته بود قبول کردم...

رسیدیم مشهد و بچه را بغل کردم و رفتیم وارد صحن حرم که شدیم خانمم خیلی آه و ناله وگریه میکرد...

گفت برویم داخل که من امتناع کردم گفتم همینجا خوبه

بچه را گرفت وگریه کنان داخل ضریح آقارفت

پیرمردی توجه ام رابه خودش جلب کردکه رو زمین نشسته بود وسفره کوچکی که مقداری انجیر ونبات خرد شده درآن دیده میشد مقابلش پهن بود و مردم صف ایستاده بودند وهرکسی مشکلش را به پیرمرد میگفت و او چند انجیر یا مقداری نبات درون دستش میگذاشت و طرف خوشحال و خندان تشکر میکرد ومیرفت.!

به خود گفتم ما عجب مردم احمق وساده ای داریم پیرمرد چطورهمه رادل خوش کرده آنهم با انجیر و تکه ای نبات..!!

حواسم از خانم و پسرم پرت شده بود و تماشاگر این صحنه بودم که پیرمرد نگاهی به من انداخت و پرسید: حاضری باهم شرطی بگذاریم؟

گفتم:چه شرطی وبرای چی؟

شیخ گفت :قول بده در ازاء سلامتی و شفای پسرت یکسال نمازهای یومیه را سروقت اذان بخوانی.!

متعجب شدم که او قضیه مرا ازکجا میدانست!؟ کمی فکرکردم دیدم اگر راست بگوید ارزشش را دارد...

خلاصه گفتم: باشه قبوله و بااینکه تا آنزمان نماز نخوانده بودم واصلا قبول نداشتم گفتم:باشه.!

همینکه گفتم قبوله آقا، دیدم سروصدای مردم بلند شد ودر ازدحام جمعیت یکدفعه دیدم پسرم از لابلای جمعیت بیرون دوید ومردم هم بدنبالش چون شفاء گرفته وخوب شده بود.!!

منهم ازآن موقع طبق قول وقرارم بامرحوم "حسنعلی نخودکی" نمازم را دقیق و سروقت میخوانم.!

اما روزی محل اجرای تونل کندوان مشغول کار بودیم که گفتندسردارسپه جهت بازدید در راهه و ترس واضطراب عجیبی همه جارا گرفت چرا که شوخی نبود رضاشاه خیلی جدی وقاطع برخورد میکرد.!

درحال تماشای حرکت کاروان شاه بودیم که اذان ظهرشد مردد بودم بروم نمازم را بخوانم یا صبر کنم بعداز بازدید شاه نمازم را بخوانم

چون به خودم قول داده بودم وبه آن پایبند بودم اول وضو گرفتم وایستادم به نماز..

رکعت سوم نمازم سایه رضاشاه را کنارم دیدم و خیلی ترسیده بودم..!!

اگرعصبانی میشدیاعمل منو توهین تلقی میکرد کارم تمام بود...

نمازم که تمام شد بلندشدم دیدم درست پشت سرم ایستاده، لذا عذرخواهی کردم و گفتم :

قربان در خدمتگذاری حاضرم

شرمنده ام اگر وقت شما تلف شد و...

رضاشاه هم پرسید :مهندس همیشه نماز اول وقت میخوانی!؟

گفتم : قربان از وقتی پسرم شفا گرفت نماز میخوانم چون درحرم امام رضا (ع) شرط کردم

رضاشاه نگاهی به همراهانش کرد وبا چوب تعلیمی محکم به یکی زد وگفت:

مردیکه پدرسوخته،کسیکه بچه مریضشو امام رضا شفابده، ونماز اول وقت بخوانه دزد و عوضی نمیشه.!

اونیکه دزده تو پدرسوخته هستی نه این مرد.!

بعدها متوجه شدم،آن شخص زیرآب منو زده بود و رضاشاه آمده بود همانجا کارم را یکسره کند اما نمازخواندن من، نظرش راعوض کرده بود و جانم را خریده بود.!!

ازآن تاریخ دیگرهرجا که باشم اول وقت نمازم را میخوانم و به روح مرحوم"حسنعلی نخودکی" فاتحه و درود میفرستم

(خاطره مهندس گرایلی سازنده تونل کندوان)

قرآن خواندن سر امام حسین علیه السلام

قرآن خواندن سر مقدس امام حسین (علیه السلام) از معجزات روشن آن حضرت به شمار می رود. در آخرین لحظات که سپاه دشمن بر امام حسین یورش بردند توسط سنان ابن انس سر امام از تن ایشان جدا شد و سر حضرت توسط خولی به نزد ابن زیاد در کوفه برده شد. 

بعد از چند روزی که سرهای شهدای کربلا به همراه کاروان اسرا در کوفه بود عبید الله دستور داد که اسرا و سرهای شهدا را به همراهی 500 نفر نیرو به شام به نزد یزید ابن معاویه بفرستند.؛ در حالیکه سرهای شهدا در میان تمام کوچه ها و قبیله های کوفه بگردانند.

زید ابن ارقم روایت کرده است که من در آن روزی که سرهای شهدای کربلا را در میان کوچه ها بر روی نیزه ها حمل می کردند، در میان غرفه ای نشسته بودم که سر بریده امام حسین علیه السلام را که بر فراز یک نیزه جا داشت از برابرم گذشت و در آن هنگام شنیدم که سر حسین بن علی علیه السلام آیه ای از سوره ی کهف را تلاوت می کرد: أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً (کهف، آیه 9) : آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟!

چشمم را برای قرآن خواندن می خواهم

سید_روح_الله_موسوی_خمینی 

زمانی که چشمهایش ناراحتی پیدا کرده بود، دکتر به ایشان گفت که چند روز قرآن نخوانید و استراحت کنید.

امام خندید و فرمود :" من چشمم را برای قرآن خواندن می خواهم، چه فایده ای دارد اگر چشم داشته باشم و قرآن نخوانم."

منبع:

کتاب افلاکیان خاک نشین ، ص ۹۷

شعر مرحوم آقاسی درباره کربلا

کربلا گفتم کران را گوش نیست 

                                 ورنه از غم بلبلى خاموش نیست‏ 

بلبلان چهچهه ز ماتم مى‏ زنند    

                                 روز و شب از کربلا دم مى‏ زنند

هر نظر بر غنچه‏ اى تر مى‏ کنند    

                               یادى از غوغاى اصغر مى‏ کنند

گفت بابا بى ‏برادر مانده ‏اى؟      

                                بى ‏کس و بى‏یار و یاور مانده‏ اى؟

گر تو تنهایى بگو من کیستم     

                               اصغرم اما نه، اصغر نیستم‏ 

خیز و اسماعیل را آماده کن    

                              سجده‏ ى شکرى بر این سجاده کن‏

 اى پدر حرف مرا در گوش گیر      

                              خیز و این قنداقه در آغوش گیر 

خیز و با تعجیل می دانم ببر          

                               بر سر نعش شهیدانم ببر 

تشنه‏ ام اما نه بر آب فرات        

                               آب مى‏ خواهم ولى آب حیات‏آب 

در دست کمان دشمن است     

                               تیر آن نامرد احیاء من است‏ 

آتش اقیانوس را آواز داد          

                                 آخرین ققنوس را پرواز داد

خون اصغر آسمان را سیر کرد 

                              خواب زینب را چه خوش تعبیر کرد

منبع: شب شعر عاشورا؛ به ص 17 و 18 

اسامی حیوانات در قرآن کریم