آمدم ای شاه پناهم بده

آمدم ای شاه پناهم بده / خط امانی ز گناهم بده

ای حرمت ملجأ درماندگان / دور مران از در و راهم بده

ای گل بی‌خار گلستان عشق / قرب مکانی چو گیاهم بده

لایق وصل تو که من نیستم / اذن به یک لحظه نگاهم بده

ای که حریمت مَثل کهرباست / شوق و سبک خیزی کاهم بده

تا که ز عشق تو گدازم چو شمع / گرمی جان‌سوز به آهم بده

لشکر شیطان به کمین منند / بی‌کسم ای شاه پناهم بده

از صف مژگان نگهی کن به من / با نظری یار و سپاهم بده

در شب اول که به قبرم نهند / نور بدان شام سیاهم بده

ای که عطابخش همه عالمی / جمله حاجات مرا هم بده

آن چه صلاح است برای «حسان» / از تو اگر هم که نخواهم بده

شاعر: حبیب الله چایچیان (حسان)

حبیب‌الله چایچیان، شاعر پیشکسوت کشورمان و متخلص به حسان

علامه امینی از کسانی است که مرحوم حبیب‌الله چایچیان، شاعر پیشکسوت کشورمان و متخلص به حسان را مورد تحسین و تشویق قرار داد. وسیله آشنایی وی با علامه امینی، شعری  بود که از زبان عباس بن علی(ع) در شب عاشورا خطاب به امام حسین(ع) سروده است. چایچیان نیز اشعاری را درباره الغدیر، علامه امینی و کتابخانه او سروده است.

دوست دارم شمع باشم تا که خود تنها بسوزم/ بر سر بالینت امشب از غم فردا بسوزم

دوست دارم هاله باشم تا ببوسم روی ماهت/ یا شوم پروانه، از شوق تو بی‌پروا بسوزم

دوست دارم ماه باشم، تا سحر بیدار باشم/ تا چو مشعل بر سر راهت درین صحرا بسوزم

دوست دارم سایه باشم تا در آغوشم بخوابی/ چشم دوزم بر جمالت، ز آن رخ گیرا بسوزم

متن کامل خبر