احادیثی از معصومین (ع) مناسب دسکتاپ

کلیک کنید

دل گاهی نشاط گاهی ملالت

حدیث گراف

انواع مستی در کلام امام علی (ع)

حدیث گراف

شناختِ امام زمان علیه السلام

⭕️ شناختِ امام زمان علیه السلام

🔆 پیامبر اکرم فرمودند :

☑️ هرکه بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.

📚 بحارالانوار، ج۲۳ ص۷۶

🔺 شناخت امام زمان ۲ شاخه دارد :

۱- شناخت شناسنامه ای (نام، لقب، نام پدر، محل ولادت، سال ولادت)

۲- شناخت تمام صفات، ویژگیها و خصوصیات امامت حضرت مهدی، علائم ظهور، اتفاقات قبل و بعد از ظهور، دولت کریمه ایشان، وظایف مردم درعصرغیبت، رجعت و...

📚 مکیال المکارم ج ۱

🔺واقعا چقدر شناخت داریم؟؟؟

✅ تنها کانال رسمی استاد رائفی پور و جنبش مصاف

حدیث سلسلة الذهب (زنجیر طلا)

حدیث سلسلة الذهب به معنای سخن زنجیره‌ای طلایی است و به حدیثی گفته می‌شود که تمام راویان آن از امام معصوم (ع) باشند. (۱) بدین صورت که امام معصوم مانند موسی بن جعفر (ع) روایتی را از پدر خود امام صادق (ع) نقل کند و او از پدرش تا این که به حضرت علی (ع) یا پیامبر (ص) برسد. گاهی به حدیث قدسی و نقل سخن خدا می‌رسد. چون در تمام نقل راویان امامان معصوم(ع) قرار دارند، مانند این است که یک زنجیره طلایی را تشکیل می‌دهند، به همین خاطر حدیث سلسلة الذهب گفته می‌شود. امام هشتم علی بن موسی الرضا(ع) هنگامی که در سفر به خراسان وارد شهرستان نیشابور شد، در بازار شهر دو عالم و پیشوای شهر به نام ابوذرعه و محمد بن اسلم طوسی (که حافظ احادیث نبوی بودند) به حضرت عرض کردند: به حق پدران پاکیزه و گذشتگان گرامی خود، صورت مبارک خویش را بر ما آشکار کن و حدیثی از پدران خود از جدت برای ما ذکر کن.

معروف است که بیست و چهار هزار نویسنده در انتظار شنیدن حدیث بودند که آن را ثبت کنند. جریان کامل نقل این حدیث به شرح زیر می باشد: لَمَّا وَافَی أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا ع نَیْسَابُورَ وَ أَرَادَ أَنْ یَرْحَلَ مِنْهَا إِلَی الْمَأْمُونِ اجْتَمَعَ إِلَیْهِ أَصْحَابُ الْحَدِیثِ فَقَالُوا لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ تَرْحَلُ عَنَّا وَ لَا تُحَدِّثُنَا بِحَدِیثٍ فَنَسْتَفِیدَهُ مِنْکَ وَ قَدْ کَانَ قَعَدَ فِی الْعَمَّارِیَّةِ فَأَطْلَعَ رَأْسَهُ وَ قَالَ سَمِعْتُ أَبِی مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ یَقُولُ سَمِعْتُ أَبِی جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ یَقُولُ سَمِعْتُ أَبِی مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ یَقُولُ سَمِعْتُ أَبِی عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ یَقُولُ سَمِعْتُ أَبِی الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ یَقُولُ سَمِعْتُ أَبِی أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ ع یَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ سَمِعْتُ جَبْرَئِیلَ ع یَقُولُ سَمِعْتُ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ یَقُولُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا (۲)

چون أبو الحسن الرضا (ع) به نیشابور آمد و خواست از آنجا نزد مأمون کوچ کند اصحاب حدیث جمع شدند و باو عرضکردند یا ابن رسول اللَّه از نزد ما میروی و حدیثی نمیفرمائی که ما از شما استفاده کنیم حضرت در هودج نشسته بود سر خود بیرون آورد و فرمود شنیدم از پدرم موسی بن جعفر میگفت شنیدم از پدرم جعفر بن محمد میگفت شنیدم از پدرم محمد بن علی میگفت شنیدم از پدرم علی بن الحسین میگفت شنیدم از پدرم حسین بن علی میگفت شنیدم از پدرم امیر المؤمنین علی بن ابی طالب میگفت شنیدم از رسول خدا (ص) میگفت شنیدم از جبرئیل میگفت شنیدم از خدای عز و جل میفرماید لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ حصن منست و هر که در حصن من در آید از عذابم در امانست چون راحله براه افتاد و گذشت فریاد کرد بما که با شروط آن و من هم از شروط آن.

پی‌نوشت‌:

۱ . طرائف المقال، سید علی بروجردی، ج ۲، ص ۲۵۵.

۲ . علامه مجلسی، بحار الأنوار ج : ۴۹ ص : ۱۲۳، مؤسسة الوفاء بیروت - لبنان، ۱۴۰۴ هجری قمر

منبع: aghigh.ir

سخنان امام رضا (ع) در تفسیر عرش و کرسی

اباصلت هروی میگوید: مأمون از امام رضا علیه السلام دربارهی این آیه سؤال کرد: و هو الذی خلق السموات و الارض فی ستۀ ایام اوست خدایی که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید در حالی که » ( هود: ۷ ) « و کان عرشه علی الماء لیبلوکم ایکم احسن عملا عرش او بر روی آب بود. تا شما را بیازماید که کدام یک از شما اعمالتان بهتر است. امام رضا علیه السلام فرمود: خداوند تبارک و تعالی عرش، آب و ملایکه را قبل از خلقت آسمانها و زمین آفرید، و ملائکه با توجه نمودن به خود و عرش و آب، بر وجود خداوند استدلال میکردند. سپس خداوند عرش خود را بر روی آب قرار داد تا بدین وسیله قدرت خود را به ملائکه بفهماند، که خداوند بر هر کاری تواناست، سپس با قدرت و توانایی خویش عرش را بلند کرده و بر فراز آسمانهای هفتگانه قرا داد. آنگاه در حالی که بر عرش خود تسلط و استیلاء داشت، آسمانها و زمین را در شش روز آفرید، هر چند توانایی داشت که در یک چشم به هم زدن این کار را انجام دهد لکن آنها را در شش روز آفرید تا با این کار آنچه را که از آسمانها و زمین میآفرید کمکم و یکی یکی به ملائکه نشان دهد، تا بوجود آمدن و هر یک در هر مرتبهای، برای ملائکه دلیلی باشد بر خدا. و [صفحه ۷۲ ] خداوند عرش را به خاطر نیاز، نیافریده است، زیرا او از عرش و تمام مخلوقاتش بینیاز است. در مورد ذات اقدس او نمیتوان گفت که بر روی عرش نشسته است، زیرا او جسم نیست. خداوند بسیار بسیار برتر و والاتر از صفات مخلوقین است. اما دربارهی این قسمت از آیه که منظور این است، خدا آنها را «. تا شما را بیازماید و ببیند عمل کدام یک از شما بهتر است » « لیبلوکم ایکم احسن عملا » : میفرماید آفرید تا به اطاعت و عبادت و تکالیف خود آنها را بیازماید، اما نه به عنوان امتحان و آزمایش، زیرا او همیشه همه چیز را میدانسته و لو شاء ربک لامن من فی الارض کلهم جمیعا افانت تکره الناس حتی یکونوا » ؟ است. سپس مأمون گفت: معنی این آیه چیست ۱۰۰ ) اگر پروردگار میخواست تمام کسانی که بر روی زمین زندگی – یونس: ۹۹ ) « مؤمنین – و ما کان لنفس ان تؤمن الا باذن الله میکنند و همگی ایمان میآوردند آیا تو میخواهی مردم را مجبور کنی تا مؤمن شوند؟ در حالی که هیچ کس ایمان نمیآورد
مگر با اذن و اجازه خدا. امام رضا علیه السلام فرمود: مسلمانان به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله عرض کردند یا رسول الله! اگر آن کسانی را که بر آنها قدرت داشتی، مجبور میکردی که مسلمان شوند، تعداد ما زیاد میشد، و در مقابل دشمنان نیرومند میشدیم.
حضرت رسول در جواب آنها فرمودند.: نمیخواهم با بدعتی [صفحه ۷۳ ] که خداوند در مورد آن دستوری به من نداده است، خداوند را ملاقات کنم، و کسی نیستم که بخواهم در کاری که به من مربوط نیست، دخالت کنم. سپس خداوند آیه فوق را نازل فرمود و معنی آیه این است که: اگر خدا میخواست همه را مجبور میکرد، در دنیا ایمان آورند، همانطور که در موقع دیدن سختیها در آخرت اظهار ایمان میکنند. اگر این کار را با آنها انجام میدادم دیگر مستحق مدح و ثواب از جانب من نبودند لکن من میخواهم مردم از روی اختیار و بدون اجبار و ایمان بیاورند، تا مستحق احترام و اکرام و نزدیکی به من و جاودانگی در بهشت و اما «؟ آیا تو میخواهی مردم را مجبور کنی که ایمان آورند » « افانت تکره الناس حتی یکونوا مؤمنین » : برین باشند. خدا میفرماید کسی نمیتواند ایمان آورد مگر با اذن و اجازه و خواست » . این قسمت از آیه که میفرماید: و ما کان لنفس ان تؤمن الا باذن الله به این معنی نیست که انسانها از ایمان آوردن محروم هستند، بلکه به این معنی است که بدون خواست خدا نمیتوانند ایمان « خدا آورند، و اذن و خواست خدا، عبارت است که از امر و فرمان او به ایمان آوردن مردم در دنیا است که محل تکلیف و تعبد است، و الذین » : مجبور نمودن مردم به ایمان در موقعی است که تکلیف از آنها برداشته شود. مأمون گفت: معنی این آیه را توضیح دهید
کسانی که چشمهایشان از یاد من در پرده » ( صفحه ۷۴ ] (کهف: ۱۰۱ ] « کانت اعینهم فی غطاء عن ذکری و کانوا لا یستطیعون سمعا امام رضا علیه السلام پرده و غطاء چشم، از یاد و توجه قلبی ممانعت نمیکند، و یاد و «. و پوشش بود و توانایی شنیدن هم نداشتند توجه با چشم دیده نمیشود ولیکن خداوند کسانی را که ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام را قبول ندارند، به افراد نابینا شبیه نموده است، زیرا توصیه و سفارش پیامبر صلی الله علیه و آله بر آنها سنگین و دشوار میآمد و نمیتوانستند به آن سخنان گوش فرا [ دهند [ ۶۳ ]. [صفحه ۷۵
برگرفته از کتاب امام رضا علیه السلام و قرآن نوشته: غلامرضا اکبری زیبدی

قرآن در نگاه امام صادق علیه السلام

جهانی راز، اندر بای قرآن نباشد گفته ای همتای قرآن نشان های خدا را می توان دید که دارد جلوه در سیمای قرآن جمال و قدرت و فیض خدایی تجلی کرده در سینای قرآن
روزی که رسول خاتم صلی الله و علیه و آله دو وزنه سنگین و دو میراث گرانبها (قرآن و عترت) را به مردم معرفی کرد و برای نجات از گمراهی، تمسک به – ثقلین – را توصیه فرمود، اهل بیت خویش را نیز به عنوان قرآن شناسان خبیر معرفی کرد، تا پس از او، امت از ائمه الهام بگیرندو شاگردی عترت را با افتخار بپذیرند.
صادق آل محمد صلی الله و علیه و آله، در باره حبل المتین قرآن و شیوه بهره گیری ازآن و جایگاه کلام الهی، سخنان نغز بسیاری دارد که در این نوشته به اختصار به برخی از محورهای تعالیم و توصیه های حضرتش اشاره می کنیم، باشد که جامعه قرآنی و ولایی ما، از حضرت صادق علیه السلام سرمشق بگیرد و از سرچشمه هدایت قرآنی، جان عطشناک خویش را سیراب سازد.

۱- قرآن، تجلی گاه خدا
کلام الهی، جلوه ای از قدرت و علم و حکمت خداست و آیات قرآن،هریک نشانه ای از عظمت الهی است. امام صادق علیه السلام در زمینه جلوه گاه بودن قرآن برای ذات مقدس خدا البته برای چشم های بیدار ودلهای آگاه می فرماید:
(لقد تجلی الله لخلقه فی کلامه و لکنهم لایبصرون)
/پاورقی ۱- بحارالانوار، ج ۸۹، (بیروت)، ص ۱۰۷٫/
خداوند بر خلق خویش در کلام خودش تجلی کرده است، ولی آنان خدارا نمی بینند.

پدید آورنده: جواد ذوالجلالی

احترام به فرزندان

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: 

به فرزندان خود احترام گذارید و آنان را آداب نیکو بیاموزید تا آمرزیده شوید

أکرِمُوا أولادَکُم و أحْسِنوا آدابَهُم یُغْفَرْ لَکُم 

احادیثی ارزشمند از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله

1️⃣ پیامبر صلی الله علیه و آله: اى على! با ترسو مشورت مکن؛ زیرا راه حلّ مشکل را بر تو تنگ مى کند، و با بخیل مشورت مکن؛ زیرا تو را از هدف باز مى دارد، و با حریص مشورت مکن؛ زیرا آزمندى را در نظرت زینت مى دهد

علل الشرائع، صفحه 559

2️⃣ پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس چیز آزار دهنده اى را از راه مسلمانان بردارد ، خداوند پاداش قرائت چهارصد آیه را ، که براى هر آیه ده حسنه است ، در نامه اعمال او مى نویسد

بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 50

3️⃣ پیامبر صلی الله علیه و آله: حیوان شش حق بر صاحب خود دارد : هرگاه از آن پیاده شد علفش دهد ؛ هرگاه از آبى گذشت ، او را از آن بنوشاند ؛ بى دلیل او را نزند ؛ بیشتر از قدرتش بر او بار نکند ؛ بیشتر از توانش آن را راه نبرد و در فاصله میان دو دوشیدن در یک نوبت ، بر او سوار نشود

مستدرک الوسائل ، ج 8 ، ص 258

4️⃣ پیامبر صلی الله علیه و آله : از جمله تجلیل خدا، بزرگداشت مسلمان سپیدموى است

الکافى ، ج 2 ، ص 165

5️⃣ پیامبر صلی الله علیه و آله : برکت با سال مندان شما قرین است

بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 137 

6️⃣ پیامبر صلی الله علیه و آله: کسى که حاجت برادر مؤمن خود را برآورده سازد ، مانند کسى است که عمر خود را به عبادت گذرانده باشد

الأمالى ، طوسى ، ص 481

احادیثی ارزشمند از امام حسن علیه السلام

1️⃣ امام حسن علیه السلام : بزرگوارى، احسان کردن داوطلبانه است و دَهِش پیش از خواهش

میزان الحکمه جلد10 صفحه 88

2️⃣ امام حسن علیه السلام :با هیچ کس برادرى مکن تا بدانى کجاها رفت و آمد دارد. چون از حالش به خوبى آگاه شدى و معاشرتش را پسندیدى، بر پایه گذشت از لغزشها و کمک و همیارى در سختیها، با او برادرى کن

تحف العقول : 233

3️⃣ امام حسن علیه السلام :سفره دوازده رسم دارد که هر مسلمانى باید آنها را بداند: چهار تاى آنها لازم ، چهار تا خوب و چهار تا ادب است. آن چهار تا که لازمند : معرفت، خشنودى، نام خدا بر زبان آوردن و شکرگزارى است. آن چهار که خوب است: دست شستن پیش از غذا خوردن، نشستن بر طرف چپ، خوردن با سه انگشت [ و نه دو انگشت] و لیسیدن انگشتهاست. اما آن چهار که از باب رعایت ادب است : خوردن از [غذاى ]جلوى خود، کوچک گرفتن لقمه، خوب جویدن غذا و کمتر نگریستن به صورت دیگران

وسائل الشیعة، ج‏24، ص 431 و 432

4️⃣ امام حسن علیه السلام : خداوند عزّ و جلّ چون از روى کرم و رحمت خود فرایض را بر شما واجب ساخت نه بدان سبب بود که به شما نیاز داشت، بلکه از سر مهر و رحمت آن خداوند یگانه به شما بود، تا ناپاک را از پاک جدا سازد و آنچه را در سینه هاى شماست، بیازماید و آنچه را در دلهاى شماست، ناب و خالص گرداند

میزان الحکمه جلد9 صفحه 102

5️⃣ امام حسن علیه السلام: آنچه را از دنیا طلبیده اى و بدان نرسیده اى، به منزله آن پندار که هرگز به اندیشه ات خطور نکرده است

میزان الحکمه جلد3 صفحه 68