یا علی (ع)
تا که در خاک از خدا باشی علامت یا علی (ع)
قد علم کردی تو ای آیینه قامت یا علی (ع)
چیست آن ذکری که در آن عرصه ی حول و ولا
می دهد قوّت به زانوی قیامت؟ ـ یا علی (ع)!
تو؛ درندشت شکیبایی، که در دامان تو
ریشه کرده رشته کوه استقامت یا علی (ع)
تو؛ ابَرابر کریمی، وقت باریدن توراست
در دل هر قطره، دریای کرامت یا علی (ع)
بعدِ عمری دشمنی ها، دوستانه عقل و عشق
در تو، با صلح و صفا، کردند اقامت یا علی (ع)
بی تو و زهرا، خدا، خود، با کدامین خاک و آب
بار و بر می بست بر بذر امامت یا علی (ع)؟
از زمین بعد از تو هر آتشفشانی سر زده
آهِ حسرت بوده و اشکِ ندامت یا علی (ع)
شب، همان روز سیه روی است!، از بس بعدِ تو
بر سر و صورت زده مشت ملامت یا علی (ع)
از چراغ سرخ خونت کشتی امَت نهاد
سر به سوی ساحل سبز سلامت یا علی (ع)
بی شکاف فرق تو شطَ شهادت خشک بود
تشنه می مردند شیران شهامت یا علی (ع)
باز در جلد جهالت تیغ تهمت خفته است
کز عدالت باز بستاند غرامت یا علی (ع)
خلیل ذکاوت
