: کسانی که دوست دارند زشتیها در میان مردم با ایمان شیوع یابد
إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
سوره مبارکه نور آیه ۱۹
ترجمه : کسانی که دوست دارند زشتیها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت است؛ و خداوند میداند و شما نمیدانید!
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ «19» وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّهَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ «20»
همانا براى کسانى که دوست دارند زشتىها در میان اهلایمان شایع گردد، در دنیا وآخرت عذاب دردناکى است، و خداوند مىداند و شما نمىدانید. و اگر فضل و رحمت الهى بر شما نبود و این که خداوند رئوف و مهربان است (شما را سخت کیفر مىداد).
نکته ها
اشاعهى فحشا، گاهى با زبان و قلم است که عمل زشت مردم را افشا کند و گاهى با تشویق دیگران به گناه و قرار دادن امکانات گناه در اختیار آنان.
امام صادق علیه السلام فرمود: کسى که آن چه را دربارهى مؤمنى بشنود، براى دیگران بازگو کند، جزء مصادیق این آیه است. «1» در حدیث مىخوانیم: کسى که کار زشتى را شایع کند، مانند کسى است که آن را مرتکب شده است.
«1». تفسیر کنزالدقائق.
جلد 6 - صفحه 159
پیام ها
1- ما در برابر خواستههاى خود مسئولیم. یُحِبُّونَ ... لَهُمْ عَذابٌ
2- علاقه به گناه، مقدّمهى گناه است. در راه نهى از منکر، علاقه به منکر را محو کنیم. یُحِبُّونَ ...
3- حتّى دوست داشتن بعضى گناهان، گناه کبیره است، مانند ریختن آبروى مؤمن. یُحِبُّونَ ... عَذابٌ أَلِیمٌ
4- کسانى که به دنبال اشاعه فحشا هستند، نظام اسلامى باید آنها را تنبیه کند.
«عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا»
5- چه بسا سرچشمهى برخى از عذابهاى دنیوى که نصیب ما مىشود، ریختن آبروى دیگران باشد. «وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»