ثقلین (قرآن کریم و عترت پیامبر اکرم)

 ای دختر و خواهر ولایت

آئینه ی مادر ولایت

معصومه به کُنیه و به عصمت

افتاده به خاک پای ات عفّت

در کوی تو زنده، جان مرده

بر خاک تو عرش سجده بُرده

گفتند و شنیده ‌اند ز آغاز

کز قم به جنان دری شود باز

حاجت نبود مرا بر آن در

قم باشدم از بهشت بهتر

قم قبله ی خازن بهشت است

اینجا سخن از بهشت، زشت است

قم شهر مقدّس قیام است

قم خانه ی یازده امام است

قم شهر مدینه، تو بتولش

صَحنَین تو مسجدُ الرّسولش

قم تربت پاک پیکر توست

آنجا حرم مطهّر توست

گر فاطمه دفن شد شبانه

نبود ز حریم او نشانه

کی گفته نهان ز ماست آن قبر

من یافته ‌ام کجاست آن قبر

آن قبر که در مدینه شد گُم

پیدا شده در مدینه ی قم

مریم به بَرَت اگر نشنید

این منظره را مسیح بیند

سازد به سلام سرو و قد خم

اوّل به تو بعد از آن به مریم

روزی که به قم قدم نهادی

قم را شرفِ "مدینه" دادی

تابید چو موکبت ز صحرا

شهر از تو شنید بوی زهرا

"میثم" همه عمر آنچه را گفت

در مدح و مصیبت شما گفت

شعر از غلامرضا سازگار