ثقلین (قرآن کریم و عترت پیامبر اکرم)

ثقلین (قرآن کریم و عترت پیامبر اکرم)

رسول الله (ص) فرمودند:
نزدیک شده است که مرا فرا خوانند و من اجابت کنم. و همانا من دو شی ء گرانبها را بین شما باقی می گذارم، کتاب خدای عز و جل و عترت خود را. کتاب خدا رشته ای است که از آسمان به زمین کشیده شده و عترت من اهل بیت منند. همانا خدای مهربان مرا خبر داده که این دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا در کنار حوض نزد من بیایند. پس بنگرید بعد از من با این دو چگونه رفتار می کنید.

آخرین نظرات

۶۴ مطلب با موضوع «مدح معصومین (ع)» ثبت شده است

۱۰۰ خصلت از خصوصیات اخلاقی پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم


۱. هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت.


۲. در راه رفتن قدم‌ها را بر زمین نمی‌کشید.


۳. نگاهش پیوسته به زیر افتاده و بر زمین دوخته بود.


۴. هر که را می‌دید مبادرت به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.


۵. وقتی با کسی دست می‌داد، دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی‌کشید.


۶. با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزیزترین فرد نزد آن حضرت است.


۷. هرگاه به کسی می‌نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد.


۸. هرگز به روی مردم چشم نمی‌دوخت و خیره نگاه نمی‌کرد.


۹. چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد، نه با چشم و ابرو.


۱۰. سکوتی طولانی داشت و تا نیاز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ آبان ۰۰ ، ۲۲:۱۹

به بهانه دخت بزرگوار امام حسین

دوشنبه, ۲۲ شهریور ۱۴۰۰، ۰۲:۲۱ ب.ظ

سید هاشم مى‌‌گوید در خواب دیدم یک دختر کوچک دارد مى‌‌آید، این دختر از نظر سِنى کوچک است، اما آنقدر با اُبهت است که با صولت و جلالت دارد مى‌‌آید، رسید جلوى من به من فرمودند: سید هاشم مگر بچه‌‌هایت به تو نگفتند که من ناراحتم؟ قبر مرا تعمیر کن؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» ماجرای کربلا و شهادت امام حسین(ع) و تمام شهدای کربلا صحنه‌ای بود که عالم و عالمیان را به هم ریخت و آنقدر عظیم بود که در زیارت عاشورا از آن با تعبیر «مصیب اعظم» یاد می شود، حال یکی دیگر از اتفاقات دردناک دیگری در این صحنه واقع شد، ماجرای اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع) است و بزرگانی چون امام سجاد(ع)، حضرت زینب(س) و دختری کوچک و نازدانه امام حسین(ع) و ... بودند. وقایعی که بعد از شهادت امام حسین (ع) از کربلا تا مدینه برای اهل‌‌بیت (ع) اتفاق افتاد خیلی بیشتر از آنست که بتوان آنها را در پاسخ یک سؤال و به طور مختصر بیان کرد. سالهاست که از شهادت حضرت رقیه(س) می‌گذرد، در 1242 اتفاقی ویژه درباره این دختر سه ساله رخ داد که امروز در بسیاری از منابر و مراسمات متناسب با فضا از آن یاد می‌شود که در ادامه به بیان این داستان می‌پردازیم:

مرحوم شیخ احمد کافى می‌‌فرماید: مرحوم سید هاشم خراسانی (1) یکى از علماء بزرگ شیعۀ شام بود که سه دختر داشته، مى‌‌گوید یکى از دخترهایم به خواب رفت، یک شب بیدار شد و صدا زد: بابا در شب بى‌بى رقیه را خواب دیدم، بى‌بى به من فرمودند: به پدرت سید هاشم بگو آب آمده در قبرم و بدن من نارحت است، قبر مرا تعمیر کنید، پدر اعتنایى نکرد، مگر مى‌‌شود با یک خواب، دست به قبر دختر امام حسین (ع) زد؟ فردا شب دختر وسطى همین خواب را دید و باز پدر اعتنایى نکرد، شب سوم دختر کوچک سید این خواب را دید، شب چهارم خود سید هاشم مى‌‌گوید خوابیده بودم که یک وقت دیدم یک دختر کوچک دارد مى‌‌آید، این دختر از نظر سِنى کوچک است، اما آنقدر با اُبهت است که با صولت و جلالت دارد مى‌‌آید، رسید جلوى من به من فرمودند: سید هاشم مگر بچه‌‌هایت به تو نگفتند که من ناراحتم؟ قبر مرا تعمیر کن؟ گفت: من با وحشت از خواب پریدم و به نزد والى شام رفتم تا او را ببینم و جریان را بگویم، والى نامه‌‌ای به سلطان عبد الحمید نوشت، سلطان به والى گفت که ما جرأت نمى‌‌کنیم و ما دست نمى‌زنیم. والى به علمای شام امر کرد که بروند، آنگاه به دست هر کس قفل درب حرم مقدس باز شد، همان کس برود و قبر مقدس او را نبش کند و جسد مطهرش را بیرون بیاورد تا قبر آن حضرت را تعمیر کنند، قفل به دست هیچ یک باز نشد مگر به دست مرحوم سید ابراهیم، بعد هم که به حرم مشرف شدند، هر کس کلنگ بر قبر مى‌‌زد کارگر نمى‌‌شد تا آنکه سید هاشم کلنگ را گرفت و بر زمین زد و قبر کَنده شد، بعد حرم را خلوت کردند و لحد را شکافتند، دیدند بدن آن مخدره میان لحد قرار دارد و کفن آن مخدرة صحیح و سالم است، اما آب زیادى میان لحد جمع شده است.

سید هاشم پایین رفت و دستهایش را زیر بدن این سه ساله برد، بدن را با کفن از توى آبها بیرون آورد و روى زانویش گذاشت، آب قبر را کشیدند، نزدیک ظهر شد، بدن را در یک پارچۀ سفید گذاشتند و نماز خواندند، غذا خوردند، دو مرتبه آمد و بدن را روى دستش گرفت، اینها تا غروب  مشغول بودند، تا سه روز قبر را تعمیر کردند و به جاى آب گُلاب مصرف مى‌‌کردند و گِل درست مى‌‌کردند و قبر را مى‌ساختند، از آن آبها جلوگیرى و قبر ساخته شد، سید هاشم یک تکه پارچه دیگر از خودش آورد، روى کفن انداخت، بدن را برداشت و در قبر گذاشت.

علماى شیعه مى‌‌گویند در این چند روز همه گریه مى‌‌کردند، سید هاشم هم همینطور، اما روز سوم وقتى سید هاشم بدن را در قبر گذاشت و بیرون آمد دیگر فریاد مى‌‌زد، گفتم سید هاشم چى شده چرا فریاد مى‌‌زنى؟ گفت به خدا دیدم آنچه شنیده بودم، مدام فریاد مى‌‌زد رفقا به خدا دیدم آنچه شنیده بودم، گفتیم سید هاشم چه دیدى؟ گفت به خدا وقتى این بدن را در قبر بردم، دستم را از زیر بدن بیرون کشیدم، یک مقدار گوشه کفن عقب رفت و دیدم هنوز بدنش کبود و سیاه است، هنوز جاى آن تازیانه‌‌ها روى بدن این سه ساله باقى است.

این قضیه در سال 1242 هجری شمسی رخ داده و در کتاب «معالی» هم این قضیه مجملاً نقل شده است و در آخر اضافه کرده است: «فَنزلَ فی قبرها و وَضع علیها ثوباً لفَّها فیه و أخْرجها، فإذا هی بنتٌ صغیرةٌ دُونَ البُلوغِ و کانَ متْنُها مجروحةً مِنْ کثرةِ الضَّرب»، آن سید وارد قبر شد و پارچه‌ای بر او پیچید و او را خارج کرد، دختر کوچکی بود که هنوز به سن بلوغ نرسیده و پشت شریفش از زیادی ضربات مجروح بود.

این موضوع پیش از این به صورت روضه‌‌خوانی از سوی حجت‌‌الاسلام سید حسین مؤمنی و حجت‌‌الاسلام سید عبدالله فاطمی‌‌نیا، در حرم مطهر امام رضا(ع) خوانده شده و مورد تأیید علما نیز قرار گرفته است.

ـ برگرفته از: کتاب ستاره درخشان شام حضرت رقیه(س)
1ـ ملامحمد هاشم خراسانی معروف به ثقةالاسلامی در سال (1242 ش) (1280 ق) در مشهد به دنیا آمد، پس از فرا گرفتن مقدمات علوم، رهسپار نجف اشرف شد و در مدت دوازده سال از محضر عالمانی همچون آخوند خراسانی و سید اسماعیل صدر بهره‏‌مند و  پس از بازگشت از نجف، راهی مشهد شد و در حوزه درس آیت‏‌الله سیدعلی حائری یزدی شرکت کرد و از آن پس به تحقیق و تألیف همت گمارد. آثار متعددی از ملامحمدهاشم خراسانی به جای مانده که مهم‏ترین آنها عبارتند از: 1ـ «مُنتَخَبُ التواریخ» به زبان فارسی در تاریخ معصومان و برخی از امامزادگانِ مدفون در ایران و نیز علمایی که در مشهد، هرات، اصفهان و شیراز به خاک سپرده شده‏‌اند؛ 2ـ‌ «حُسنُ العاقبةُ فی سَعادَةِ الخاتَمه و نیز غایةُ الآمال فی حُسنِ خواتیم الاعمال». این عالم و مورخ گرانقدر سرانجام در 28 اسفند 1312 مصادف با سوم ذی‏حجه 1352ق در هفتاد سالگی درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.



۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ شهریور ۰۰ ، ۱۴:۲۱

صلوات شعبانیه

دوشنبه, ۲۵ اسفند ۱۳۹۹، ۰۱:۱۶ ب.ظ

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ، وَمَوضِعِ الرِّسالَةِ، وَمُخْتَلَفِ الْمَلائِکَةِ، وَمَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَأَهْلِ بَیْتِ الْوَحْىِ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْکِ الْجارِیَةِ فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ، یَأْمَنُ مَنْ رَکِبَها، وَیَغْرَقُ مَنْ تَرَکَهَا، الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ، وَاللَّازِمُ لَهُمْ لاحِقٌ .

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْکَهْفِ الْحَصِینِ، وَغِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکِینِ، وَمَلْجَاَ الْهارِبِینَ، وَعِصْمَةِ الْمُعْتَصِمِینَ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلاةً کَثِیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضاً، وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أَداءً وَقَضاءً بِحَوْلٍ مِنْکَ وَقُوَّةٍ یَا رَبَّ الْعالَمِینَ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبِینَ الْأَبْرارِ الْأَخْیارِ، الَّذِینَ أَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ، وَفَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَوِلایَتَهُمْ .

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاعْمُرْ قَلْبِى بِطاعَتِکَ، وَلَا تُخْزِنِى بِمَعْصِیَتِکَ، وَارْزُقْنِى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ؛ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ، وَنَشَرْتَ عَلَىَّ مِنْ عَدْلِکَ، وَأَحْیَیْتَنِى تَحْتَ ظِلِّکَ، وَهٰذا شَهْرُ نَبِیِّکَ سَیِّدِ رُسُلِکَ شَعْبانُ الَّذِى حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ الَّذِى کانَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ یَدْأَبُ فِى صِیامِهِ وَقِیامِهِ فِى لَیالِیهِ وَأَیَّامِهِ بُخُوعاً لَکَ فِى إِکْرامِهِ وَ إِعْظامِهِ إِلىٰ مَحَلِّ حِمامِهِ .


اللّٰهُمَّ فَأَعِنَّا عَلَى الاسْتِنانِ بِسُنَّتِهِ فِیهِ، وَنَیْلِ الشَّفاعَةِ لَدَیْهِ . اللّٰهُمَّ وَاجْعَلْهُ لِى شَفِیعاً مُشَفَّعاً، وَطَرِیقاً إِلَیْکَ مَهْیَعاً، وَاجْعَلْنِى لَهُ مُتَّبِعاً حَتّىٰ أَلْقاکَ یَوْمَ الْقِیامَةِ عَنِّى راضِیاً، وَعَنْ ذُنُوبِى غاضِیاً، قَدْ أَوْجَبْتَ لِى مِنْکَ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ، وَأَنْزَلْتَنِى دارَ الْقَرارِ وَمَحَلَّ الْأَخْیارِ.


خدایا! بر محمّد و خاندان محمد درود فرست، درخت نبوت و جایگاه رسالت و محل آمد و شد فرشتگان و معدن دانش و خانواده وحی، خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، کشتی روان در اقیانوس‌های عمیق، هرکه به آن توسّل جوید ایمنی یابد و هرکه آن را رها کند غرق شود، پیش افتاده از آن‌ها از دین خارج است و عقب مانده از آنان نابود است و همراه آنان ملحق به‌حق است.

خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، پناهگاه محکم و فریادرس بیچارگان درمانده و پناه گریختگان و دستاویز استوار برای چنگ‌اندازان، خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، درودی فراوان که برای آنان موجب خشنودی و برای ما مایه اداکردن و بجا آوردن حق محمّد و خاندان محمّد باشد، به حول و نیرویت ای پروردگار جهانیان. خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، آن پاکان و نیکان و خوبان‌که حقوقشان را بر همه واجب کردی و پیروی ولایتشان را بر همگان فرض نمودی.

خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و دلم را با طاعتت آباد کن و به نافرمانی از خود رسوایم مساز و این امور را روزی من کن: حمایت از آن‌که رزقت را بر او تنگ گرفتی؛ به مدد آنچه از احسانت بر من وسعت دادی و از عدلت بر من گستردی و مرا در سایه رحمتت زنده داشتی، این است ماه پیامبرت، آن سرور فرستادگان، شعبانی که آن را به رحمت و رضوانت پوشاندی، ماهی که رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش باد) در روزه‌داری و بپا داشتن عبادت در شب‌ها و روزهایش تا هنگام مرگ، با تمام توان کوشش می‌کرد، تنها برای فروتنی در برابرت و گرامی داشت و بزرگداشت ماه شعبان،

خدایا! ما را در این ماه به پیروی از روشش و رسیدن به شفاعتش یاری کن، خدایا! او را برای من شفیعی با شفاعت پذیرفته و راهی روشن به سویت قرار ده و ما را پیرو او گردان تا آنگاه که تو را در قیامت دیدار کنم، درحالی‌که از من خشنود باشی و از گناهانم چشم‌پوشی و رحمت و رضوانت را بر من واجب نموده و مرا در بهشت و جایگاه خوبان درآورده باشی.



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ اسفند ۹۹ ، ۱۳:۱۶

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را

چهارشنبه, ۲۳ مهر ۱۳۹۹، ۰۱:۰۸ ب.ظ
 

دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد

ز هر در می‌دهم پندش ولیکن در نمی‌گیرد

خدا را ای نصیحتگو حدیث ساغر و می گو

که نقشی در خیال ما از این خوشتر نمی‌گیرد

بیا ای ساقی گلرخ بیاور باده رنگین

که فکری در درون ما از این بهتر نمی‌گیرد

صراحی می‌کشم پنهان و مردم دفتر انگارند

عجب گر آتش این زرق در دفتر نمی‌گیرد

من این دلق مرقع را بخواهم سوختن روزی

که پیر می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرد

از آن رو هست یاران را صفاها با می لعلش

که غیر از راستی نقشی در آن جوهر نمی‌گیرد

سر و چشمی چنین دلکش تو گویی چشم از او بردوز

برو کاین وعظ بی‌معنی مرا در سر نمی‌گیرد

نصیحتگوی رندان را که با حکم قضا جنگ است

دلش بس تنگ می‌بینم مگر ساغر نمی‌گیرد

میان گریه می‌خندم که چون شمع اندر این مجلس

زبان آتشینم هست لیکن در نمی‌گیرد

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را

که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

سخن در احتیاج ما و استغنای معشوق است

چه سود افسونگری ای دل که در دلبر نمی‌گیرد

من آن آیینه را روزی به دست آرم سکندروار

اگر می‌گیرد این آتش زمانی ور نمی‌گیرد

خدا را رحمی ای منعم که درویش سر کویت

دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

بدین شعر تر شیرین ز شاهنشه عجب دارم

که سر تا پای حافظ را چرا در زر نمی‌گیرد

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۳ مهر ۹۹ ، ۱۳:۰۸

این عید مبارکباد

جمعه, ۱۷ مرداد ۱۳۹۹، ۰۲:۳۶ ب.ظ

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۹ ، ۱۴:۳۶

اللهم صل علی محمد و آل محمد

پنجشنبه, ۹ مرداد ۱۳۹۹، ۰۹:۰۰ ق.ظ

روز عرفه از اعیاد عظیم است اگر چه به اسم عید نامیده نشده و روزی است که حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره های جود و احسان خود را برای ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده تر، و در خشمناک ترین اوقات خواهد بود، و روایت شده که حضرت امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای سائلی را که از مردم کمک می نمود شنید، و به او فرمود: وای بر تو آیا از غیر خدا سوال می کنی در این روز و حال آن که امید می رود در این روز برای بچه های در شکم که فضل خدا شامل آنها شود و سعید گردند. . . پس در این روز در زیر آسمان روند و اعتراف و اقرار کنند نزد حق تعالی به گناهان خود تا سعادتمند گردند به ثواب عرفات و گناهانشان آمرزیده گردد و مشغول گردند به اعمال و ادعیه عرفه که از حجج طاهره علیهم السلام روایت شده است. 


گرامی باد سالروز شهادت سفیر عزیز امام حسین به کوفه جناب مسلم بن عقیل (سلام الله علیهم) به برکت صلوات بر محمد و ال محمد.




۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۹ مرداد ۹۹ ، ۰۹:۰۰

در آیه 19 تا 22 سوره الرّحمن مى خوانیم: ( مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقیانِ ـ بَیْنَهُما بَرزَخٌ لایَبْغیانِ ـ فَبِاَىّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ ـ یَخْرُجُ مِنْهُما اللّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ ): «خداوند دو دریاى مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالى که با هم تماس دارند; ـ در میان آن دو مانعى است که یکى بر دیگرى غلبه نمى کند (و به هم نمى آمیزند). ـ پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! ـ از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى شود».

در تفسیر این آیه سخن بسیار گفته اند و در تفسیر نمونه بحث هاى فراوانى در این زمینه آورده ایم; گاه گفته شده است: منظور از دو دریا، دو دریاى آب شیرین و شور است که در بسیارى از مناطق در کنار هم هستند، بى آنکه با هم مخلوط گردند و این منظره در تمام مناطقى که رودخانه هاى آب شیرین به دریا مى ریزد، به خوبى دیده مى شود.

تفسیر جالب دیگرى که براى این دو دریا شده است، جریان گلف استریم و رودهاى عظیم دریایى است که در بسیارى از اقیانوس هاى جهان در حرکت است، و آب هاى گرم مناطق استوایى را به سوى مناطق قطبى مى برد; و گاه حتّى رنگ آن با رنگ آب هاى اطراف مختلف است; و عجب اینکه: عرض آن گاه به یکصد و پنجاه کیلومتر و عمق آن به چند صد متر، و گاه سرعت آن در یک روز به 160 کیلومتر مى رسد! و تفاوت درجه حرارت آن با آب هاى مجاور، 10 تا 15 درجه است!

این جریان آب هاى گرم، بادهاى گرمى به وجود مى آورد و حرارات خود را به اطراف مى دهد، و هواى کشورهاى مناطق شمالى زمین که در مسیر آن هستند را مطبوع و قابل تحمّل مى کند و اگر این جریان هاى دریایى وجود نداشت، زندگى در آن کشورها بسیار سخت و شاید غیرقابل تحمل بود.

البتّه گلف استریم نام یکى از این جریان ها و رودهاى دریایى است، و در آب هاى پنج قارّه جهان نظیر آن دیده مى شود و عامل اصلى این حرکت، تفاوت درجه حرارت آب هاى مناطق استوایى زمین و مناطق قطبى است.

شرح بیشتر را در این باره و درباره تفسیر آیات فوق در جلد 23 تفسیر نمونه، صفحه 131 مطالعه فرمائید.

از آنجا که آیات قرآن ظاهر و باطنى دارد; گاه هم تفسیر مادى براى آن وجود دارد و هم تفسیر معنوى. در روایات اسلامى تفسیر معنوى این دو دریا به على(علیه السلام) و فاطمه زهرا(علیها السلام) و تفسیر معنوى لؤلؤ و مرجان به حسن و حسین(علیهما السلام) شده است.

در شواهد التنزیل از سلمان فارسى در تفسیر آیه: (مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ ) چنین نقل شده است که منظور آیه على(علیه السلام) و فاطمه زهرا(علیها السلام) است سپس مى افزاید، پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: «منظور از (یَخْرُجُ مِنْهُمَا مِنْهُمَا اللُؤْلُؤُ وَالمَرْجانُ )، حسن و حسین است».(1)

همین معنى از ابن عباس و از ضحّاک در طریق دیگرى نقل شده است. (2)

در حدیث دیگرى از سعید بن جبیر از ابن عباس آمده است که منظور از (مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانَ )، على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام)است، و منظور از (بَیْنَهُما بَرْزَخ لایَبْغیان): «حُبُّ دائِمُ لایَنْقَطِعُ وَلا یَنْفَدُ »: «محبّت، دائمى است که قطع نمى شود و پایان نمى پذیرد»، و منظور از (یَخْرُجُ مِنْهُما اللُؤلُؤُ وَ الْمَرْجانُ ) حسن و حسین(علیه السلام) است (3).

در حدیث دیگرى از ابن عبّاس تعبیر روشن ترى درباره (بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لاَیَبْغیانِ )آمده و آن اینکه منظور «وُدٌّ لایَتَباغَضانِ » است یعنى در میان آن دو بزرگوار، آن چنان محبّت و دوستى است که هرگونه بغض و کینه اى را دور مى کند! (4)

در واقع برزخ به معنى مانع میان دو چیز است، در اینجا همان محبّت و دوستى است که مانع از هر گونه بغى و تعدّى و تجاوز مى شود.

سیوطى نیز در تفسیر روایى الدّر المنثور بعد از آنکه روایات مربوط به تفسیر ظاهرى آیه را بیان مى کند، محتواى احادیث پیشین را از ابن عباس و از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) آورده و مى گوید: ابن مردویه از ابن عباس در تفسیر آیه: (مَرَجَ الْبَحْرِیْنِ یَلْتَقیانِ ) نقل کرده که منظور على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) است سپس مى افزاید: پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)فرمود: (یَخْرُجُ مِنْهُما اللُؤْلُؤ وَ الْمَرجان ) منظور حسن و حسین(علیهما السلام)است.(5)همین معنى را انس بن مالک نیز نقل کرده است. (6)

جالب اینکه آلوسى مفسّر معروف، در تفسیر روح المعانى بعد از آنکه روایت فوق را از ابن عبّاس و ایاس بن مالک و همچنین از طریق طبرسى از سلمان فارسى و سعید بن جبیر و سفیان ثورى نقل مى کند چنین مى افزاید: آنچه من فکر مى کنم این است که اگر این روایات، صحیح باشد ارتباطى به تفسیر ندارد، بلکه تأویلى است همانند تأویلات صوفیان نسبت به بسیارى از آیات! البته هر کدام از على و فاطمه (رضى الله عنهما) در نزد من از اقیانوس کبیر از نظر علم و فضل بزرگتراند، و همچنین هر کدام از حسنین (رضى الله عنهما) بى نهایت زیباتر و جالب تر از لؤلؤ و مرجان اند. (7)

اعتراف صادقانه او نسبت به مقام این بزرگواران در خور تحسین است; مشروط بر اینکه هدفش از میان بردن ارزش روایات فوق نباشد!

آلوسى گویا فراموش کرده که این حدیث، با طرق متعدّد از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده است و پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) حقّ دارد تأویل آیات را بیان بفرماید، و مقایسه آن با تأویل هاى بى مدرک و ساخته افکار منحرف صوفیان مقایسه بسیار ظالمانه اى است که دور از شأن یک عالم مى باشد!

به هر حال این آیه، از آیاتى است که دلالت بر فضیلت فوق العاده و جلالت شأن براى على(علیه السلام) و همسرش و فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) مى کند; چرا که على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) را تشبیه به دو اقیانوس عظیم نموده; اقیانوسى که نشانه عظمت خداوند،و منبع برکات، و مبدأ علوم و دانش هاى بسیار، و نشانه بارز اخلاق کریمه، و جود و سخاوت پاکى و عصمت است. و فرزندانشان را به جواهرات گران بها و بى مانندى تشبیه مى کند که در دل اقیانوس پرورش یافته و به خارج مى رسند; حسن و زیبایى، و جمال ظاهر و باطن، و علم و تقوا و فضیلت، و پاکى و عصمت در آن جمع است.

درباره چه کسى در اسلام این همه فضائل دیده مى شود؟ و چه کسى شایسته تر براى جانشینى پیامبر(صلى الله علیه وآله) از على(علیه السلام) و فرزندان او است؟ و چه ساده از کنار این همه فضائل گذشته اند!


www.makarem.ir

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ مرداد ۹۹ ، ۱۳:۵۵
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۹۹ ، ۱۲:۲۲

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۳ آبان ۹۸ ، ۱۵:۰۵

88/8/8

دوشنبه, ۶ آبان ۱۳۹۸، ۰۵:۰۱ ق.ظ


88/8/8 را خاطرتون هست مصادف شده بود با سالروز ولادت امام هشتم یعنی امام رضای عزیزمون

2 روز دیگه 98/8/8 هم تقارن جالبی داره 

- روز بعد از سالروز شهادت امام رضا هست

- روز چهارشنبه است که چهارشنبه ها روز این امام بزرگوار و فرزند بزرگوارشون امام جواد و امام هادی و پدر بزرگوارشان امام موسی کاظم است.



۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۶ آبان ۹۸ ، ۰۵:۰۱