شش هزار ختم قرآن

بانوی مکرمه و مخدره معظمه، -نفیسه- دختر حسن بن زید بن - حسن بن علی بن ابی طالب علیه السّلام - در سال (145) در مکّه متولد شد و در مدینه بزرگ شد. پیوسته روزه‏دار بود و شب‏ها را به عبادت می‏پرداخت. سی مرتبه به حج رفت که بیشتر آن را پیاده بود. 
در ایّامی که به همراه شوهرش (اسحاق مؤتن) برای زیارت حضرت ابراهیم خلیل علیه السّلام رفته بودند به هنگام مراجعت از مصر عبور کردند، و چون مصریان کراماتی از وی مشاهده کردند از ایشان تقاضای سکونت در مصر نمودند و ایشان هم پذیرفتند و همانجا ماندند، و اهالی مصر پیوسته از برکات او استفاده می‏کردند، و شافعی رئیس مذهب شافعی از آن مخدره حدیث می‏آموخته است. 
آن بانوی بزرگ در خانه‏اش با دست خود قبری حفر کرده و پیوسته در آن نماز می‏خواند و قرآن تلاوت می‏کرد تا این که شش هزار ختم قرآن در آن قبر کرد. 
چون زمان احتضار و مرگش در ماه رمضان سال (208) فرا رسید روزه بود، از او خواستند افطار کند، فرمود: سی سال است که از خدا می‏خواهم در حال روزه از دنیا بروم و حالا روزه هستم افطار کنم؟! 
پس شروع به تلاوت سوره انعام کرد و همین که به آیه لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ هُوَ وَلِیُّهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ (6أنعام/127) برای آنان نزد پروردگارشان دار السّلام [سرای سلامت، بهشت] محفوظ است و او به خاطر کار و کردارشان دوستدار آنان است. 
رحلت فرمود، و در مصر دفن شد، و اینک دعا نزد قبرش مستجاب است .

منبع: http://www.ommolketab.ir

امام صادق (ع) و تفسیر ظاهر و باطن قرآن

عبدالله بن سنان می‌گوید: ذریح محاربی برایم تعریف کرد که به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام گفت:«خداوند در قرآنش فرمانی داده است که دوست دارم بفهمم معنایش چیست. در سوره حج، آیه ۲۹ فرموده:« ثمَّ لیَتَضٌوا تَفَثَهُم وَلیوفوا نُذُورَهُم»؛ (حاجیان خانه خدا باید چرک و آلایش خویش را بزدایند و به نذر خود وفا کنند.)

 حضرت صادق علیه السلام فرمود:«منظور از آیه ملاقات با امام است.» ماجرا را از ذریح شنیدم. خودم نزد امام رفتم و معنای همان آیه را پرسیدم. امام فرمود:« منظور از زدودن چرک و آلایش کوتاه کردن سبیل و گرفتن ناخن و این نوع کارهاست.» به امام گفتم:«ذریح محاربی از قول شما آیه را به گونه‌ای دیگر تفسیر می‌کند.» امام فرمود:« هم ذریح و هم تو راست می‌گویید. قرآن ظاهری دارد و باطنی، ولی کیست که بتواند آنچه را ذریح تحمل می‌کند، تحمل کند.»

منابع:
بحارالانوار،‌ ج ۹۲،‌ ص ۹۴، ‌ج ۴۷ از تفسیر عیاشی؛
نور ملکوت قرآن، ج ۱، ص ۳۲۶ – ۳۲۸

روزی پنجاه آیه قرآن بخوانید

حریز از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که فرمود: (القرآن عهد الله الی خلقه فقد ینبغی للمرء المسلم أن ینظر فی عهده و أن یقرأ منه فی کل یوم خمسین آیه؛)

قرآن برنامه ای است الهی پس بسیار شایسته است که هر فرد مسلمان در عهد نامه الهی اش به دقت نظر افکند و هر روز دست کم پنجاه آیه را با تدبیر تلاوت کند)

/پاورقی – کافی-ج۲-ص۴۴۶٫

قرآن کریم رحمت برای مومنان و خسارت برای ستمگران

وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا ﴿۸۲﴾

و ما آنچه را براى مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى ‏کنیم و[لى] ستمگران را جز زیان نمى‏ افزاید (۸۲)

سوره ۱۷: الإسراء - جزء ۱۵ - ترجمه فولادوند

قرآن خواندن سر امام حسین علیه السلام

قرآن خواندن سر مقدس امام حسین (علیه السلام) از معجزات روشن آن حضرت به شمار می رود. در آخرین لحظات که سپاه دشمن بر امام حسین یورش بردند توسط سنان ابن انس سر امام از تن ایشان جدا شد و سر حضرت توسط خولی به نزد ابن زیاد در کوفه برده شد. 

بعد از چند روزی که سرهای شهدای کربلا به همراه کاروان اسرا در کوفه بود عبید الله دستور داد که اسرا و سرهای شهدا را به همراهی 500 نفر نیرو به شام به نزد یزید ابن معاویه بفرستند.؛ در حالیکه سرهای شهدا در میان تمام کوچه ها و قبیله های کوفه بگردانند.

زید ابن ارقم روایت کرده است که من در آن روزی که سرهای شهدای کربلا را در میان کوچه ها بر روی نیزه ها حمل می کردند، در میان غرفه ای نشسته بودم که سر بریده امام حسین علیه السلام را که بر فراز یک نیزه جا داشت از برابرم گذشت و در آن هنگام شنیدم که سر حسین بن علی علیه السلام آیه ای از سوره ی کهف را تلاوت می کرد: أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً (کهف، آیه 9) : آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟!

اسامی حیوانات در قرآن کریم

ضرب_المثل های قرآنی

چو ایزد ببندد ز حکمت دری به رحمت گشاید در دیگری

📖ما نَنسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا (بقره۱۰۶)

هر آیه ای را که منسوخ کنیم یا آن را متروک سازیم بهتر از آن یا مثل آن را می آوریم .

#ضرب_المثل های قرآنی

منبع: m5736z.blog.ir

مَثَل آتش در قرآن کریم

أُوْلَئِکَ الَّذِینَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا کَانُواْ مُهْتَدِینَ ﴿16﴾مَثَلُهُمْ کَمَثَلِ الَّذِی اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَکَهُمْ فِی ظُلُمَاتٍ لاَّ یُبْصِرُونَ ﴿17صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاَ یَرْجِعُونَ ﴿18﴾ همین کسانند که گمراهى را به [بهاى] هدایت‏خریدند در نتیجه داد و ستدشان سود[ى به بار] نیاورد و هدایت‏یافته نبودند (16)  مثل آنان همچون مثل کسانى است که آتشى افروختند و چون پیرامون آنان را روشنایى داد خدا نورشان را برد و در میان تاریکیهایى که نمى‏بینند رهایشان کرد (17)  کرند لالند کورند بنابراین به راه نمى‏آیند (18)  سوره بقره

وجه تشبیه : گمراهی به تاریکی و هدایت به نور تشبیه شده است

خداوند متعال طى هشت آیه قبل، ویژگیهاى منافقان را بر شمرده، آنان را به عنوان آدمهاى دوچهره، بى ایمان، خدعه گر، بى شعور، داراى مرض قلبى و روحى، دروغگو، مفسد، مغرور، خود برتربین، سفیه، نادان، همکار شیاطین ، استهزا گر، طغیانگر، و بالا خره مشترى و خریدار ضلالت و گمراهى معرفى مى کند، ولى در این آیه آنان را به مسافرى تشبیه کرده. وجه شباهت در این تشبیه حیرت زدگى و سرگردانى است . آرى، کسى که با خدا و مؤمنان ، حیله گرى و نیرنگ بازى کند، ثمره کارش و نتیجه معامله و تجارتش جز تحیّر و سرگردانى نخواهد بود. منافقان همواره خود را زرنگ و باهوش و فهیم مى دانند و مؤمنان راستین و یکدل را سفیه و نادان مى شمرند و روى همین پندار غلط، راه نفاق و دورویى را پیشه خود مى سازند تا از منافعى که به دو طرف مى رسد، برخوردار شوند! و هر دسته که غالب گردند، آنها را از خود بدانند؛ اگر مؤ منان پیروز شوند، در صف مؤمنان و اگر غلبه با کافران باشد، با آنها باشند و به اصطلاح هم از توبره بخورند، و هم از آخور! آنان نمى دانند که نفاق و دورویى براى مدّت طولانى نمى تواند مؤ ثّر واقع شود.

#مثل #آتش 

منبع: m5736z.blog.ir

سفره گسترده و غذاى آماده الهى

رسول اکرم (ص) طى گفتارى، قرآن کریم را به طعام گسترده الهى تشبیه نموده و فرمودند:

 اِنَّ هذَا الْقُرانَ مَاْدُبَةُ اللّهِ فَتَعَلَّموا مِنْ مَاْدُبَتِهِ مَا اسْتَطَعْتُمْ؛ این قرآن غذاى آماده الهى است، لذا آنچه توان دارید، از خوان نعمت خداوند بهره جویید.

 قرآن مجید طعام گسترده و سفره پر نعمت الهى است که هر کس به اندازه ظرفیت وجودى خودش، از این خوان پر برکت برخوردار مى گردد؛ دانشمندان ، فیلسوفان ، عارفان و افراد عامّى هر کدام به اندازه توان و پیمانه تفکّر و معرفت خویش از آن بهره مند مى گردند.

#قرآن

منبع:  m5736z.blog.ir