تصویر باطن انسانی (از نگاه آسمان)

 

#استادمحمدشجاعی 

 96/9/19

بالا ترین ایمان را کسی دارد که حب و بغضش در راه خدا باشد

نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند: «أفضَلُ الإِیمانِ أن تُحِبَّ للّهِ وتُبغِضَ فِی اللّهِ= بالاترین ایمان این است که دوستى و دشمنى‌ات براى خدا باشد». یعنی علاقه‌هایت برای خدا باشد و برای خدا چیزی را دوست یا دشمن بداری.

ارزش هر انسان به گرایشات قلبی اوست. خداوند به ظاهر افراد نگاه نمى‌کند که چه مى‌گویند و چه ادعایى دارند. به اینکه کسى بر اثر سجده بر پیشانى‌اش پینه بسته باشد و یا لباسش چنین و چنان باشد نگاه نمى‌کند، بلکه به دل افراد مى‌نگرد. اگر خدا برایت محبوب ترین است، باید محبت ها و تنفرهایت در سبک زندگی‌ات رنگ الهی داشته باشد.

از نظر قرآن، مؤمن کسی است که سه معشوق در رأس همه‌ی عشق‌ها، دغدغه‌ها و آرمان‌های او باشد: «الله، اهل بیت و جهاد در راه خدا». اگر هیچ کدام از این شاخصه‌ها در کسی نباشد، او فاسق است. این همان مطلبی است که خداوند در قرآن می‌فرماید: «أَحَبَّ إِلَیْکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ = (اگر محبوب شما چیزی است که نزد شما) محبوبتر است از خدا و رسولش و جهاد در راه خدا، پس منتظر باشید تا خدا امر خود را بر شما جاری نماید؛ و خدا قوم فاسق را هدایت نمی‌کند.

مطالعه کامل در 👇

montazer.ir/node/8661

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

montazer_ir@

استیکر بسم الله الرحمن الرحیم

https://telegram.me/addstickers/beesmellah

ترجمه کتاب عین الحیات

📝مولف علامه محمد باقر مجلسی

 

موضوع:الحدیث و الروایة 

زبان:فارسی

مجلدات:۲ 

تعداد صفحه:۶۱۳-۵۱۹

#الحدیث_الروایة 

@shia_lib

https://telegram.me/shia_lib/293

کتابخانه شیعه

آرشیو پی دی اف  PDF کتب شیعه

✅العقائد و الکلام

✅القرآن و تفسیر 

✅ردالشبهات

✅ الفقه و الاصول 

✅ الحدیث و الروایة

✅ادعیه و الزیارات

✅ سیرة و فضائل اهل بیت علیهم السلام

کتب عربی و  فارسی

https://telegram.me/shia_lib

شعری از مرحوم حاج محمد رضا آقاسی

ساقی امشب باده از بالا بریز     باده از خم خانه مولا بریز

باده ای بی رنگ و آتش گون بده     زان که دوشم داده ای افزون بده

ای انیس خلوت شبهای من     می چکد نام تو از لب های من

محو کن در باده ات جام مرا     کربلایی کن سرانجام مرا

یا علی درویش و صوفی نیستم     راست می گویم که کوفی نیستم

نیک می دانم که جز دندان تو     هیچ دندان لب نزد بر نان جو

یا علی لعل عقیقی جز تو نیست     هیچ درویشی حکیمی جز تو نیست

لنگ لنگان طریقت را ببین     مردم دور از حقیقت را ببین

مست مینای ولایت نیستند     سرخوش از شهد ولایت نیستند

خیل درویشان دکان آراستند     کام خود را تحت نامت خواستند

خلق را در اشتباه انداختند     یوسف ما را به چاه انداختند

تقدیم به ساحت مقدس حضرت زهرای مرضیه (س)

http://www.shia-graphic.ir

شهادت حضرت فاطمه (س)

مرثیه حضرت فاطمه سلام الله علیها ـ قاسم احمدی

خدای ما یکی آن هم فقط خدای علی

علی برای یکی و یکی برای علی

تمام عالم اگر از علی جدا بشوند

ببین که ریخته جانش، به زیر پای علی

تمام شهر مریض زر اند و زور و ریا

در این میانه یکی هست مبتلای علی

وجوب بعثت احمد به لطف دختر اوست

سرای دختر او شد چنین حرای علی

خدا اگرچه محمد به مصطفایی خواند

شده ست فاطمه اش تا که مصطفای علی

به شادی و به غم مرتضی کنارش بود

همیشه همره او بوده پا به پای علی

نداشت طاقت اینکه غم علی بیند

شهید راه بلاها و غصه های علی

تمام شهر مدینه یکی یکی در زد

که، های مردم تا آخرت گدای علی

که جانشین نبوت، امامت علی است

نشسته فتنه گری، از چه رو به جای علی؟

میان ماذنه هاتان علی، ولی الله ست

تمام دین خدا هست در ولای علی

اگر که میخ دری مانعش نمی گردید

نمی رسید به دست عدو عبای علی

کنار پیکر زهرا همان مکانی است

که می رسد به دو عالم نوای وای علی

نه مالک و نه حذیفه،نه میثم و سلمان

کسی نبوده مثالش شود فدای علی

دگر به نقشه ی ملجم، به تیغ کاری نیست

نشسته خار کس دیگری به نای علی

چه حیف دشمنان علی زود فهمیدند

بقای فاطمه باشد همان بقای علی

.

السلام علیک یا فاطمه الزهرا (س)

نگین سرخ

تا آسمان نماند، لب تشنه در دل شب 

تشت شفق به خون ِ خورشید شد لبالب 

ای کهکشان پرپر، افتاده بر شب خاک

از تو کویر ِ تاریک، شد کشتزار کوکب

بر دشمن این شفقّت، کی کرده است جز تو؟؛

بی قرص ِ ماه، می سوخت، بیخ و بن شب از تب

آیا خدای عشق و عقلی؟ که روی نعشت

این نعره زد که: یاهو!، آن ناله زد که: یارب!

بیت الغزل تو؛ از تو، دیوان آفرینش

- شیرازه اش مقاوم، اندازه اش مرتّب

حرّیت از تو تفسیر گردید و وقت ِ تحریر

شد خاک و خنجر و خون؛ کاغذ، قلم، مرکّب 

نام و نشان و قدر و قیمت به دین تو دادی

ای تو نگین ِ سرخ ِ انگشتریّ ِ مذهب 

بی تو چه بود آیین؟؛ آیینه ای غبارین

در موزه ی مذاهب، یا بر مزار ِ مکتب

قدر حسین و عبّاس، ای دل بپرس و بشناس

از دانه های الماس؛ - از اشک های زینب -

جز در ثنای خورشید، ما را زبان نچرخید

امّا ادا نگردید، یک ذرّه حقّ ِ مطلب  

خلیل ذکاوت

.